Ottomaanse architectuur

Ottomaanse architectuur is de architectuur van het Turkse Ottomaanse Rijk. Het ontstond in de 14e en 15e eeuw in de steden Bursa en Edirne. De architectuur van het Ottomaanse Rijk ontwikkelde zich op basis van de eerdere Seltsjoekse architectuur. Het werd beïn-vloed door de Byzantijnse, Iraanse en Seltsjoekse architectuur[1][2]. Het werd ook beïnvloed door islamitische Mamluk-tradities na de ver-overing van Constantinopel door de Ottomanen.[3][4][5] Bijna 400 jaar lang dienden Byzantijnse architectonische artefacten zoals de kerk van de Hagia Sophia als model voor veel van de Ottomaanse moskeeën.[5] Over het algemeen wordt de Ottomaanse architectuur beschreven als Ottomaanse architectuur, gecombineerd met architectonische tradities uit het Middellandse Zeegebied en het Midden-Oosten.[6]

De Ottomanen bereikten architectuur van het hoogste niveau in hun land. Ze beheersten de techniek van het bouwen van enorme binnenruimtes, begrensd door schijnbaar gewichtloze maar massieve koepels. Hun werk bereikte harmonie tussen binnen- en buitenruimtes, evenals tussen licht en schaduw. Het islamitische religieuze gebouw, dat tot dan toe eenvoudig maar met uitgebreide decoratie was, werd door de Ottomanen getransformeerd. Ze gebruikten gewelven, koepels, halve koepels en kolommen. De moskee veranderde van een krappe en donkere kamer met met arabesken bedekte muren in een prachtig heiligdom.

Referenties

  1. Geïllustreerd woordenboek van historische architectuur , red. Cyril M. Harris, (Dover Publications, 1977), 485.
  2. Architectuur (Mohammedaans) , H. Saladin, Encyclopaedia of Religion and Ethics , Vol.1, red. James Hastings en John Alexander, (zoon van Charles Scribner, 1908), 753.
  3. Necipoğlu, Gülru (1995). Muqarnas: een jaarboek over islamitische kunst en architectuur. Deel 12 . Leiden: EJ Brill. P. 60. ISBN-nummer 978-90-04-10314-6. OCLC  33228759 . Opgehaald op 20-08-2007 .
  4. Behrens-Abouseif, Doris (1989). Islamitische architectuur in Caïro: een inleiding . Leiden; New York: EJ Brill. p. 29. ISBN 90-04-08677-3. Opgehaald op 2007-08-20 .
  5. Rice, John Gordon; Robert Clifford Ostergren (2005). "De Europeanen: Een geografie van mensen, cultuur en milieu" . The Professional Geographer . 57 (4). Guilford Press. ISBN 978-0-89862-272-0. ISSN  0033-0124 . Opgehaald op 20-08-2007 .
  6. Grabar, Oleg (1985). Muqarnas: Een jaarlijks tijdschrift over islamitische kunst en architectuur. Deel 3. Leiden: EJ Brill. ISBN 90-04-07611-5. Opgehaald op 2007-08-20 .

1. De Blauwe Moskee van Istanboel. Buitenkant van de Sultan Ahmed I-moskee (oude naam) gebouwd in de Ottomaanse architectuur. Datering: 13 april 2007. Foto: Bigdaddy1204 op de Engelstalige Wikipedia - nl.wikipedia.org

Licentiestatus: Publiek domein

2. Mohamed Ali-moskee, Caïro ; een voorbeeld van klassieke Ottomaanse architectuur. Datering: 2 december 2009.

Foto: Helen uit Kuala Lumpur - simple.wikipedia.org - Licentiestatus: CC BY 2.0

3. De Groene Moskee in Iznik (1378-1391) is een vroeg voorbeeld van een moskee met één koepel. De gebedsruimte wordt overdekt door een grote koepel (rechts), terwijl de ingang wordt voorafgegaan door een portiek met kleinere koepels (links).

Datering: 16 mei 2014. Foto: R Prazeres - en.wikipedia.org - Licentiestatus: CC BY-SA 4.0

4. Plattegrond van de Groene Moskee in Bursa (1412-1424), die het type met een "T-plattegrond" illustreert, met drie koepelvormige iwans die zich vanuit een centrale koepelruimte vertakken, waarbij de grootste iwan op één lijn ligt met de qibla (boven).

Datering: 1419. Afbeelding: Onbekend (1419-1421) - en.wikipedia.org - Licentiestatus: Publiek domein

5. Het interieur met meerdere koepels van de Grote Moskee van Bursa (1396-1400). Datering: 7 juni 2014.

Foto: Mustafa DUMAN - en.wikipedia.org - Licentiestatus: CC BY 3.0

6. De Üç Şerefeli-moskee in Edirne (1437-1447) vertegenwoordigde een belangrijke evolutie in het Ottomaanse moskeeontwerp, met een binnenplaats die leidde naar een gebedsruimte rond een grote koepel. Datering: 4 juni 2012. 
Foto: Ggia - en.wikipedia.org - Licentiestatus: CC BY-SA 3.0

7. Babüsselam, de poort naar de Tweede Binnenplaats van het Topkapipaleis. Het paleis werd in 1459 door Mehmed II gesticht. Deze poort is mogelijk een van de bouwwerken die nog gedeeltelijk uit zijn tijd dateren. Datering: 14 maart 2014.

Foto: Jess Stubenbord - en.wikipedia.org - Licentiestatus: CC0

8. Sultan Ahmed Moskee of Blauwe Moskee in Istanboel, Turkije. Datering: 18 april 2014. Foto: Wolfgang Moroder - en.wikipedia.org

Licentiestatus: CC BY-SA 3.0

9. De fruitkamer in de harem van het Topkapipaleis (1705). Datering: 27 mei 2006. Foto: Giovanni Dall'Orto - en.wikipedia.org 

Licentiestatus: Toeschrijving

10. Ahmed III-fontein bij de Hagia Sophia in Istanbul (1728). Datereing: 18 maart 2013. Foto: Rabe! - en.wikipedia.org

Licentiestatus: CC BY-SA 4.0

Bronnen, noten en/of referenties

Externe links/verwijzingen

Zie ook

Geraadpleegde bronnen: nl.wikipedia.org/wiki/Ottomaanse_architectuur - 15 april 2025

  • simple.wikipedia.org/w/index.php?title=Ottoman_architecture&direction=next&oldid=8943448 - 20 februari 2025

Pagina bijgewerkt: 7 juli 2025 -  Foto nr. 3 t/m 10.